Niezależnie od branży zatrudnianie pracownika na umowę zlecenie jest korzystniejsze dla pracodawcy. Dla pracownika najkorzystniejszą formą zatrudnienia wydaje się być z kolei umowa o pracę. Jakie są podobieństwa, a jakie różnice tych dwóch form zatrudnienia?
Umowa o pracę
Umowa o pracę, w przeciwieństwie do umowy zlecenie regulowana jest przez kodeks pracy i opracowywana w formie pisemnej, która zawiera nazwę stanowiska, miejsce oraz czas pracy, a także zakres obowiązków. Umowa o pracę zapewnia płatny urlop wypoczynkowy oraz urlop rodzicielski. Ta forma zatrudnienia wliczana jest do stażu pracy, zapewnia całkowite ubezpieczenie społeczne oraz zdrowotne, a także gwarantuje minimalne wynagrodzenie za pracę. Umowa o pracę obliguje pracodawcę do uznania okresu wypowiedzenia w przypadku rozwiązania umowy. Dodatkowo pracodawca zobowiązany jest do wystawienia świadectwa pracy do siedmiu dni po ustaniu stosunku pracy. Wszystkie te profity sprawiają, iż jest to umowa najkorzystniejsza dla pracownika.
Umowa zlecenie
Umowa zlecenie regulowana jest przez kodeks cywilny, a więc, w odróżnieniu od umowy o pracę, która regulowana jest przez kodeks pracy, podlega pod sąd cywilny. Pomiędzy stronami umowy zachodzi więc stosunek cywilnoprawny. Zleceniobiorcy nie przysługują prawa zawarte w kodeksie pracy, a jedynie te, które wynikają z treści umowy oraz przepisów Kodeksu cywilnego. Zleceniobiorca zatrudniony na podstawie umowy zlecenie nie jest zobligowany do świadczenia pracy w określonym miejscu. W zależności od rodzaju umowy zlecenia, to zleceniobiorca sam może ustalić czas wykonywania powierzonego mu zlecenia. Umowa zlecenie może być zawierana w każdej formie, także ustnie i może być wypowiedziana w każdym czasie, bez zachowania okresu wypowiedzenia. Warto zaznaczyć, iż stworzenie umowy zlecenia, która ma charakter umowy o pracę, jest wykroczeniem – w takim wypadku warto poprosić o profesjonalne porady prawne − prawo pracy. Ta forma zatrudnienia jest mniej obciążająca dla zleceniodawcy, ale mniej korzystna dla zleceniobiorcy.
