Uszkodzenie maszyny przemysłowej to częsta przypadłość tych zakładów, gdzie nie wdrożono odpowiednich procedur weryfikacyjnych. Zakup sprzętu o newralgicznym znaczeniu dla biznesu powinna poprzedzać dogłębna analiza jakościowa. Ogromną pomocą w tym procesie okazuje się odpowiednia certyfikacja. Urządzenia, które przeszły rygorystyczne testy techniczne znacznie rzadziej ulegają awariom. Czy zatem uzyskanie certyfikatu możemy uznać za wymóg dla każdego producenta? Co na ten temat mówią przepisy?

Badanie i certyfikacja w ramach tzw. dyrektywy maszynowej – kiedy jest niezbędna?

Instytucje unijne znane są z nawałnicy legislacyjnej, która coraz mocniej zaciska pętle na przedsiębiorcach produkcyjnych. Trudno jednak oczekiwać kompromisów na bezpieczeństwie. Niesprawna maszyna generuje ryzyko utraty zdrowia lub życia pracowników, a w najlepszym wypadku doprowadza do kosztownych przestojów w pracy. Dlatego wszystkie sprzęty dopuszczone do obrotu na terytorium WE muszą posiadać oznakowanie CE i stosować się do dyrektywy maszynowej 2006/42/WE.

Zgodnie z zapisami tego dokumentu, definicja maszyny obejmuje wszystkie urządzenia zasilane energią elektryczną, hydrauliczną lub pneumatyczną. Istnieje przy tym dodatkowa kategoria produktów szczególnego ryzyka dla użytkowników. Należą do niej m.in. pilarki tarczowe, piły ręczne czy wiertarki. Proces certyfikacji przed wypuszczeniem na rynek ma tutaj charakter obligatoryjny. Deklaratywne oświadczenie zgodności CE nie wystarczy, a producent ma obowiązek wykazania, że jego wyroby spełniają rygorystyczne normy 2006/42/WE.

Pozytywna opinia uznanej jednostki certyfikacyjnej daje zielone światło dla dystrybucji na terytorium UE. Maszyny przemysłowe oznakowane etykietą TÜV Rheinland można uznać za bezpieczne i trwałe. Z punktu widzenia producentów, certyfikacja staje się zatem warunkiem zaistnienia w konkurencyjnej gospodarce.

Certyfikacja SIL w ramach usług TÜV Rheinland

Odrębne poświadczenie jakościowe dotyczy produkcji zautomatyzowanej. Procesy automatyczne przynoszą szereg korzyści w kwestiach wydajności i optymalizacji kosztów, lecz jednocześnie rodzą poważne pytania w obszarze bezpieczeństwa funkcjonalnego. Rozwiązania dla tego rodzaju problemów należy poszukiwać we wstępnej fazie działalności produkcyjnej.

Certyfikacja SIL (Safety Integrity Level) zajmuje się oceną bezpieczeństwa i sprawności elektrycznych, programowalnych komponentów automatycznej linii produkcyjnej. Badanie i certyfikacja koncentrują się na wyliczeniu współczynnika tolerowanego zagrożenia (THR) i określeniu poziomu nienaruszalności bezpieczeństwa. Punktem wyjścia dla czynności certyfikacyjnych SIL jest norma IEC/EN 61508. Wysoka wartość nienaruszalności SIL oznacza, że dany obwód funkcjonalny (współdziałanie sprzętu i oprogramowania) spełnia wymogi w zakresie minimalnego ryzyka wystąpienia awarii.

Dowiedz się więcej o testach Safety Integrity Level i procesach kontrolujących spełnienie wymogów dyrektywy maszynowej. Wejdź na stronę https://www.tuv.com/poland/pl/automatyzacja-proces%C3%B3w-i-zapewnianie-niezawodno%C5%9Bci-funkcjonalnej.html, gdzie znajdziesz informacje o kompleksowych badaniach w tym zakresie. TÜV Rheinland to powszechnie ceniona, niezależna instytucja weryfikująca. Prowadzone tu badania i certyfikacja SIL budują wiarygodność producenta i zwiększają szanse jego sukcesu na rynku.

Śledź na bieżąco nasz blog lifestyle